Aπίστευτες ιστορίες...κι όμως αληθινές και αρχαιοελληνικές...
Ο Διαγόρας της Ρόδου.
Ο Διαγόρας της Ρόδου μπορεί να μην είναι ο μεγαλύτερος αρχαίος αθλητής, αλλά η οικογένεια του είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη αθλητική οικογένεια του αρχαίου κόσμου. Ο Διαγόρας κέρδισε το αγώνισμα της πυγμαχίας στους αγώνες του 464 π.χ. Επίσης ήταν νικητής τέσσερις φορές στους αγώνες των Ισθμίων , και δυο φορές νικητής στους αγώνες της Νεμέας.
Τα παιδιά του και τα εγγόνια του επίσης έγιναν πρωταθλητές στην πυγμαχία και το
παγκράτιο. Κατά την διάρκεια της 83ης Ολυμπιάδας, οι γιοί του Δημάγετος και Ακουσίλαος , αφού στέφτηκαν πρωταθλητές, σήκωσαν τον πατέρα τους τον Διαγόρα στους ώμους τους για να μοιραστούν την νίκη μαζί του. Η παράδοση λέει ότι κατά την διάρκεια των επευφημιών πάνω στους ώμους των παιδιών του, ένας θεατής φώναξε-‘ Τώρα μπορείς να πεθάνεις Διαγόρα διότι δεν θα γίνεις και Ολύμπιος’ – εννοώντας ότι είχε πλέον κατακτήσει την υπέρτατη τιμή που είναι δυνατή για έναν άνθρωπο και αθλητή.
Και μετά από λίγα δευτερόλεπτα ξεψύχησε ο Διαγόρας στα χέρια των παιδιών του ευτυχισμένος και δοξασμένος.
Ο Θεαγένης από την Θάσο
Ο Θεαγένης ήταν ένας από τους πρώτους διάσημους του αρχαίου αθλητικού χώρου. Έγινε διάσημος σε όλο τον γνωστό κόσμο στην τρυφερή ηλικία των 9 ετών.
Φαίνεται ότι μια μέρα καθώς το αγόρι περπατούσε για το σπίτι του από το σχολείο είδε το χάλκινο άγαλμα ενός θεού στην αγορά της Θάσου. Για κάποιο λόγο, ο Θεαγένης ξήλωσε το άγαλμα από την βάση του και το πήρε σπίτι. Αυτή η ενέργεια ξεσήκωσε τους πολίτες, που το θεώρησαν ιεροσυλία, και άρχισαν να συζητούν εάν θα έπρεπε να θανατώσουν το παιδί για την πράξη του. Ένας ηλικιωμένος , όμως, πρότεινε σοφά να αναγκάσουν το παιδί να επιστρέψει το άγαλμα στην βάση του. Ο Θεαγένης το έκανε αυτό- και η ζωή του θα άλλαζε ριζικά.
Στην συνέχεια έγινε ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών. Ήταν επιτυχημένος πυγμάχος, αθλητής του παγκρατίου και δρομέας. Κέρδισε στους αγώνες της πυγμαχίας της 75ης Ολυμπιάδας του 480 π.χ. , και στην επόμενη Ολυμπιάδα κέρδισε τον τίτλο στο Παγκράτιο. Εκτός από τις δύο Ολυμπιακές νίκες, ο Θεαγένης κέρδισε αναρίθμητες αθλητικές διακρίσεις σε άλλα αθλήματα και αγώνες. Λέγεται ότι κέρδισε σε ένα σύνολο 1.400 αγώνων σε διάφορα αθλήματα. Τα απίστευτα επιτεύγματα του τον έκαναν ένα ζωντανό μύθο – που μέχρι ενός σημείου πολλοί άνθρωποι να πιστεύουν ότι ο Ηρακλής ήταν πατέρας του.
Εάν μπορούσαμε να συγκρίνουμε τον Θεαγένη με έναν σύγχρονο ήρωα της πυγμαχίας, όπως ο Χάρι Γκρεμπ ( τον πυγμάχο με τις περισσότερες επίσημες νίκες( 261) στην επαγγελματική ιστορία της πυγμαχίας) φαίνεται ότι ο Θεαγένης τον ξεπερνά σχεδόν με 1.250 νίκες διαφορά.
Όπως και οι σύγχρονοι αθλητές , οι αρχαίοι ομόλογοι τους είχαν τον τρόπο να κατακτούν την φαντασία του κοινού. Μέσω των αρχαίων συγγραφέων και ποιητών όπως ο Πίνδαρος, ο Παυσανίας, o Θουκυδίδης και o Δίων Χρυσόστομος, μπορούμε ακόμη και σήμερα να μάθουμε για τα απίστευτα κατορθώματα μερικών από τους μεγαλύτερους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων της αρχαίας εποχής. Αν και οι σύγχρονοι θρύλοι των σπορ δεν έχουν κανένα λόγο να ζηλεύουν τους αρχαίους πρωταθλητές, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν κάποιες νίκες και ρεκόρ από το παρελθόν που θα έκαναν ακόμη και τους μεγαλύτερους σύγχρονους Ολυμπιονίκες να ωχριούν μπροστά τους.
Παρά το γεγονός ότι τα αρχαία αθλήματα και οι αγώνες ήταν διαφορετικά από τα σύγχρονα επαγγελματικά αθλήματα, οι αρχαίοι πρωταθλητές – όπως ακριβώς και οι σημερινοί – ήταν ήρωες για τον κόσμο. Ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα τους ήταν ότι κατάφεραν να τους θυμούνται ακόμη και την σημερινή εποχή μας και τα ονόματα τους ξεχωρίζουν ακόμη στον αθλητισμό παρόλο που έχουν περάσει δύο ή και τρεις χιλιάδες χρόνια από τον θάνατο τους.
Ο Μίλων από τον Κρότωνα.
Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν ότι ο Μίλων παραμένει μέχρι και σήμερα ο μεγαλύτερος παλαιστής και μαχητής( σε οποιοδήποτε πολεμικό άθλημα) που έχει γνωρίσει ο κόσμος. Ο Μίλων από τον Κρότωνα έγινε Ολυμπιονίκης αρκετές φορές κατά την διάρκεια της σχεδόν τριακονταετούς του καριέρας. Το ύψος του και οι φυσικές του διαστάσεις ήταν τρομακτικές, και η δύναμη του και η τεχνική του τέλειες – σε σημείο που πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι ήταν γιός του Δία.
Λέγεται ότι έτρωγε πάνω από 8 κιλά κρέας κάθε μέρα. Μερικοί έλεγαν ότι κάποτε κουβάλησε ακόμη και ένα μεγάλο ταύρο στους ώμους του, μέχρι το Ολυμπιακό στάδιο, όπου τον έσφαξε και τον έφαγε όλον. Παρόλα αυτά ο Μίλων δεν ήταν απλά ένας αθλητής τεραστίων διαστάσεων. Ήταν επίσης μουσικός και ποιητής καθώς επίσης και μαθητής του μαθηματικού και φιλόσοφου Πυθαγόρα.
Ο μεγαλύτερος παλαιστής του 20ου αιώνα, ο Αλεξάντερ Καρέλιν, συχνά αποκαλείτο ο σύγχρονος Μίλων του Κρότωνα – αλλά ο ίδιος παραδεχόταν ότι δεν θα είχε καμία τύχη απέναντι στον πραγματικό Μίλωνα.
Ο Όρσιππος ο Μεγαρέας
Ο Όρσιππος από τα Μέγαρα ήταν ένας αρχαίος αθλητής που κέρδισε τον αγώνα του Σταδίου στους 15ους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες το 720 π.χ. Έγινε ο αγαπημένος των θεατών, και εθεωρείτο σαν ο πρώτος αθλητής που πιθανόν έτρεξε γυμνός. Ο Παυσανίας που συχνά αναφερόταν στους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες σαν ένας σύγχρονος αθλητικογράφος, έγραφε ΄Η προσωπική μου άποψη είναι ότι στην Ολυμπία αυτός ( ο Όρσιππος) σκόπιμα άφησε το ζωνάρι του να πέσει, αντιλαμβανόμενος ότι ένας γυμνός άνθρωπος μπορεί να τρέξει πιο εύκολα από έναν ζωσμένο.
O Πολυδάμας.
Δεν γνωρίζουμε πολλά για τον Ολυμπιονίκη Πολυδάμαντα από την Σκοτούσα. Η ζωή του , η οικογένεια του ακόμη και οι λεπτομέρειες του Ολυμπιακού του θριάμβου παραμένουν καλυμμένες σε μυστήριο. Εκτός από το γεγονός ότι το άγαλμα του Πολυδάμαντα ήταν ιδιαίτερα ψηλό και δυνατό, δεν έχουμε άλλες πληροφορίες για την εμφάνιση του.
Όπως οι περισσότεροι αθλητές της εποχής του, ο Πολυδάμας ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τα έξω αθλητικά του επιτεύγματα όπως επίσης και για την ανδρεία του στους Ολυμπιακούς αγώνες. Οι αρχαίοι συγγραφείς τείνουν να συγκρίνουν τα κατορθώματα του με αυτά του μυθικού ήρωα Ηρακλή. Ο Πολυδάμας κάποτε σκότωσε ένα λιοντάρι στον Όλυμπο με σκέτα τα χέρια του, σε μια προσπάθεια να μιμηθεί τους άθλους του Ηρακλή, ο οποίος ήταν διάσημος επειδή σκότωσε το λιοντάρι της Νεμέας. Για παρόμοιους λόγους, ο Πολυδάμας κάποτε κατάφερε μόνο με τα χέρια του να σταματήσει εντελώς ένα άρμα που κινιόταν πολύ γρήγορα.
Αυτά τα κατορθώματα σύντομα έφτασαν στα αυτιά των Περσών. Ο βασιλιάς Δαρείος, τον κάλεσε κοντά του. Αφού λοιπόν παρουσιάστηκε μπροστά του, ο Πολυδάμας προκάλεσε 3 Πέρσες από το σώμα των ‘Αθανάτων’ να παλέψουν μαζί του, και κατάφερε να τους κερδίσει και τους τρεις σε μια μοναδική μονομαχία.
Εντούτοις, στο τέλος η δύναμη του Πολυδάμαντα δεν μπόρεσε να αποτρέψει τον θάνατο του. Ένα καλοκαίρι, ο Πολυδάμας και οι φίλοι του ξεκουραζόντουσαν σε μια σπηλιά όταν η οροφή ξαφνικά άρχισε να πέφτει επάνω τους. Πιστεύοντας ότι η τεράστια δύναμη του θα μπορούσε να συγκρατήσει την οροφή της σπηλιάς, ο Πολυδάμας κράτησε με τα χέρια του την οροφή, προσπαθώντας να την στηρίξει καθώς τα βράχια έπεφταν γύρω του. Οι φίλοι του κατάφεραν να ξεφύγουν από την σπηλιά , αλλά ο μεγάλος αυτός παλαιστής βρήκε τον θάνατο.
Ο Ονομαστός από την Σμύρνη
Ο Ονομαστός από την Σμύρνη ήταν ο πρώτος Ολυμπιονίκης της πυγμαχίας, στην 23η Ολυμπιάδα του 688 π.χ. , όταν το αγώνισμα αυτό προστέθηκε στα υπόλοιπα. Σύμφωνα με τους αρχαίους ιστορικούς, ο Ονομαστός δεν ήταν μόνον ο πρώτος Ολυμπιονίκης της πυγμαχίας, αλλά έγραψε επίσης και τους κανονισμούς της αρχαίας Ελληνικής πυγμαχίας.
Ο Ονομαστός επίσης κατέχει και ένα ρεκόρ το οποίο παραμένει αξιοσημείωτο ακόμη και σήμερα. Μετά από εκατοντάδες αρχαίες και σύγχρονες Ολυμπιάδες, είναι ακόμη ο πυγμάχος με τους περισσότερους τίτλους, έχοντας κερδίσει 4 μετάλλια . Ο Λάζλο Παπ, ο μεγαλύτερος ερασιτέχνης πυγμάχος του 20ου αιώνα, κόντεψε να φθάσει το ρεκόρ του Ονομαστού – αλλά σταμάτησε στις 3 Ολυμπιακές νίκες πριν γίνει επαγγελματίας.
Ο Μελάγχων από την Καρία
Ο ιδιαίτερα ωραίος πυγμάχος Μελάγχων ήταν από την Καρία, μια περιοχή της σημερινής Τουρκίας. Σε μια προσπάθεια να αποδείξει το θάρρος του, ο Μελάγχων διάλεξε να αγωνιστεί στο άθλημα της πυγμαχίας, μιας και ήταν το πλέον τιμητικό και επίπονο αγώνισμα. Όλως παραδόξως , ο Μελάγχων δεν ηττήθηκε ποτέ στην καριέρα του – παρόλα αυτά ούτε μια φορά δεν κτύπησε ή κτυπήθηκε , από αντίπαλο του.
Το στυλ της πυγμαχίας του περιλάμβανε να προστατεύει τον εαυτό του από τα κτυπήματα των άλλων πυγμάχων, και ποτέ να μην επιχειρεί να κτυπήσει τον αντίπαλο του. Οι αντίπαλοι του μονίμως απογοητευόντουσαν και έχαναν την υπομονή τους. Αυτό το μοναδικό στυλ τον έκανε να κερδίσει τον θαυμασμό των άλλων για την αντοχή του και την δύναμη του. Μπορούσε να αντέξει να αγωνίζεται όλη την ημέρα- ακόμη και στο μέσον του καλοκαιριού – και αρνιόταν να κτυπήσει τον αντίπαλο του, ακόμη και αν ήξερε ότι κάνοντας το θα τέλειωνε τον αγώνα σύντομα και θα εξασφάλιζε μια σίγουρη νίκη για τον εαυτόν του. Με αυτόν τον τρόπο κέρδισε το Ολυμπιακό τουρνουά στην 207η Ολυμπιάδα.
Ο Χιώνης από την Σπάρτη
Ο Χιώνης ο Σπαρτιάτης ήταν ένας αθλητής που προκάλεσε αρκετή συζήτηση όσον αφορά τα αθλητικά του επιτεύγματα, με το πλέον σημαντικό από αυτά τα μεγάλα του ρεκόρ στο άλμα εις μήκος. Τα στοιχεία δείχνουν ‘ότι στην Ολυμπιάδα του 656 π.χ. , ο Χιώνης έκανε άλμα με ρεκόρ 7 μέτρων και 5 εκατοστών. Αυτό το άλμα θα του είχε δώσει τον τίτλο του άλματος εις μήκος στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896, και θα τον είχε βάλει στους 8 κορυφαίους αθλητές στις επόμενες 10 Ολυμπιάδες, έως και την Ολυμπιάδα του 1952 στο Ελσίνκι. Εκτός από τις φημισμένες του επιδόσεις στο άλμα εις μήκος, ο Χιώνης ήταν επίσης διάσημος και σας τριπλουνίστας – ικανός να φτάσει άλμα έως και τα 15.85 μέτρα . Αλλά το πλέον σημαντικό για αυτόν το αθλητή είναι ότι για κανένα από τα άλματα του δεν πήρε κάποια σύγχρονα φάρμακα ή χρησιμοποίησε όργανα προπόνησης. Τα ρεκόρ του ήταν πραγματικά γνήσια και έντιμα.
Η Κυνίσκα από την Σπάρτη.
Αν και οι άνδρες ήταν οι μόνοι που τους επέτρεπαν αρχικά να αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτό άλλαξε σύντομα. Αρκετές γυναίκες έλαβαν μέρος στους αρχαίους αγώνες, και κέρδισαν ακόμη. Η πιο διάσημη από αυτές ήταν η Κυνίσκα από την Σπάρτη, η πρώτη γυναίκα που κέρδισε στους αγώνες. Με την επιτυχία της αυτή άνοιξε τον δρόμο για πολλές άλλες γυναίκες, και βοήθησε να μπουν σε μια νέα εποχή στον κόσμο των αθλημάτων.
Η Κυνίσκα και η υπόλοιπη ανδρική ομάδα της κατάφεραν να κερδίσουν στην αρματοδρομία με τέσσερα άλογα το 396 π.χ και ξανά το 392 π.χ. Η Κυνίσκα ήταν η πιο διακεκριμένη γυναίκα αθλήτρια του αρχαίου κόσμου, και πολλοί ιστορικοί την χρησιμοποιούν σαν ένα σύμβολο της κοινωνικής ανέλιξης της γυναίκας , και την αρχή του κινήματος για ίσια δικαιώματα και ευκαιρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου