Το γεγονός αυτό μόνον τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί. Η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία με την αλλοπρόσαλλη εξωτερική της πολιτική βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Αξίζει να θυμηθούμε ότι πριν λίγες ημέρες η Τουρκία, υπέστη μια οδυνηρή διπλωματική ήττα στα Ηνωμένη Έθνη, αφού δεν επανεξελέγη στο Συμβούλιο Ασφαλείας.Προφανώς δεν την ψήφισαν οι δυτικοί σύμμαχοι της και η συντριπτική πλειοψηφία των Αραβικών και Μεσανατολικών χωρών. Στην παρούσα φάση, η εξήγηση, φαντάζει πολύ απλή. Στις 8 Νοεμβρίου 2014, ημέρα Σάββατο, θα πραγματοποιηθεί στο Κάιρο η προαναγγελθείσα 1η Τριμερής Συνάντηση Κορυφής Κύπρου – Ελλάδας – Αιγύπτου. [...]
Ο Δρ Ν. Λυγερός δείχνει το τριπλό σημείο επαφής...
.jpg)
Ας δούμε όμως τι σημαίνει αυτό στην πράξη. Στη διπλανή φωτογραφία βλέπουμε τον στρατηγικό αναλυτή και έναν από τους συμβούλους της Ελλάδας στο θέμα της ΑΟΖ Δρα Λυγερό Νικόλαο, να δείχνει το τριπλό σημείο επαφής των ΑΟΖ Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου. Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο πλην όμως είναι πολύ σημαντικό και εντάσσεται στον μακροχρόνιο σχεδιασμό της οριοθέτησης της ΑΟΖ με τις γειτονικές μας χώρες.
Σε περίπτωση που στεφθεί με επιτυχία και οριοθετηθεί η ΑΟΖ τόσο με την Αίγυπτο και όσο με την Κύπρο στη λογική της μέσης γραμμής, επί της ουσίας, αναγνωρίζεται και επισήμως πλέον η ΑΟΖ του συγκροτήματος Καστελόριζου, δεν διακόπτεται η συνέχεια του Ελληνισμού και ανοίγει ο δρόμος, προκειμένου να αρχίσουν οι συνομιλίες με τη Λιβύη. Είναι γνωστόν ότι η διαδικασία οριοθέτησης της ΑΟΖ προβλέπει επιμέρους συμφωνίες με την κάθε χώρα που συνορεύει η εκάστοτε ΑΟΖ και τέτοιες χώρες εκτός από τις προαναφερόμενες (Αίγυπτο, Κύπρο και Λιβύη) είναι η Αλβανία, η Τουρκία και η Ιταλία.
Αφού επισημανθεί ότι η ανωτέρω διπλωματική προσπάθεια δεν είναι αγώνας ταχύτητας αλλά αντοχής και μάλιστα μαραθωνίου, να θυμίσουμε ότι μέχρι σήμερα μόνον με την Ιταλία η οριοθέτηση της ΑΟΖ είναι εύκολη υπόθεση αφού έχουμε ήδη οριοθετήσει τη μεταξύ μας υφαλοκρηπίδα από το 1977, οπότε η οριοθέτηση της ΑΟΖ (στα ίδια ακριβώς όρια) θεωρείται ότι είναι μια τυπική διαδικασία.
Με τη βοήθεια της διπλανής εικόνας μπορούμε να δούμε δύο πράγματα: Πρώτον, να θυμηθούμε ότι σύμφωνα με τον Δρα Ηλία Κονοφάγο, οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα αποθέματα στο Αιγαίο είναι μόλις 1,5 δις βαρέλια, στο Ιόνιο 2 δις βαρέλια, στα νότια της Κρήτης 10 έως 34 δις βαρέλια και στην περιοχή γύρω από το τριπλό σημείο επαφής των ΑΟΖ Ελλάδος, Αιγύπτου και Κύπρου 50 έως 170 δις βαρέλια.
Βλέπετε λοιπόν γιατί «κόπτεται» η Τουρκία για τα τεκταινόμενα την περίοδο αυτή στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου; Δεύτερον, αν υποθέσουμε ότι επιτυγχάνεται η οριοθέτηση στην αρχή της μέσης γραμμής μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου (Δ-Ε), Ελλάδος και Αιγύπτου (Γ-Δ) και μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας (Α-Β), απομένει μόνον η οριοθέτηση με την Λιβύη (Β-Γ) οπότε και θα ανοίξει ο δρόμος για πλήρη εκμετάλλευση των υπαρχόντων υδρογονανθράκων και όχι μόνον στην ευρύτερη περιοχή.
Ας περιμένουμε λοιπόν με συγκρατημένη αισιοδοξία για το αποτέλεσμα των διπλωματικών αυτών επαφών, έχοντας υπόψη ότι η Τουρκία έχει ως συμμάχους στην αυθαιρεσία της μόνον τους Βρετανούς και τους μόνιμους δορυφόρους της Σουηδία και Φιλανδία, οι οποίοι και μπλόκαραν ευρωπαϊκό διάβημα για τις τουρκικές προκλήσεις.Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, μάλιστα ενώπιον όλων των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ρώτησε προβοκατόρικα: «Έχει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη η Κύπρος, πριν από τη λύση του κυπριακού προβλήματος;» για να λάβει την απάντηση της καγκελαρίου της Γερμανίας Άνγκελας Μέρκελ, «Εάν όλα τα κράτη έχουν ΑΟΖ, γιατί να μην έχει και η Κυπριακή Δημοκρατία;» Οψόμεθα!!!
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λάρισας
Του : Αποστόλου Παπαπαρίσης - Συνταγματάρχης ε.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου